UAA samengevat
De kern van de methode is persoonlijke verantwoordelijkheid. Ik = Wij noem ik dat: IK ben bepalend voor hoe WIJ het doen. Het is de basisvoorwaarde voor samenwerken zonder gedoe.
Samenwerken draait om drie processen die je voortdurend doorloopt: uitspreken, aanspreken en afspreken. Ze zijn als de poten van een kruk. Als één poot te kort is, wiebel je alle kanten op.
Uitspreken
- Waar moet het echt over gaan in ons team? En wat hoort niet thuis in onze professionele omgeving?
- Hoe creëren we ruimte voor iedereen, ook voor haantje-de-achterste
- Wat zijn de obstakels en waar zit nog oud zeer (en nog belangrijker: hoe ruimen we het op)?
- Wat zijn de lichtpuntjes - zelfs als je er eigenlijk niet meer in gelooft?
Aanspreken
- Hoe kunnen we gezond kritisch zijn op elkaar (ook als de emoties hoog zitten)?
- Waar saboteren we de samenwerking, en aan welke signalen merken we dat?
- Hoe kunnen we constructief schuren, zodat conflicten niet blijven sudderen?
- Wat is gewenst en ongewenst gedrag – en wie bepaalt dat eigenlijk?
Afspreken
- Hoe nemen we rijke besluiten die iedereen wil en kan dragen?
- Hoe borgen we onze professionaliteit, zonder regels-om-de-regels?
- Wat is werkbaar voor elke collega?
- Wanneer wijken we af van onze afspraken (of staan we dat niet toe)?
- Hoe geef je leiding aan jezelf, en wie biedt hulp als het tegenzit?
Stabiele teams bewegen vloeiend van het ene proces naar het andere. Ze weten wat er verwacht wordt, mensen steunen elkaar en ze trekken tijdig aan de bel bij problemen. Elk teamlid voelt zich verantwoordelijk voor de sfeer, voor het proces en voor het resultaat.
“Zoals ik het doe, doen wij het. Zoals wij het doen, doe ik het.”